Η πρόταση για το συγκρότημα «Καρραδείου» στη Χίο συγκροτεί ένα σύγχρονο πανεπιστημιακό σύνολο που ισορροπεί ανάμεσα στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στη σαφή παρουσία του νέου. Το νεοκλασικό κτίριο αποκαθίσταται με ήπιες, αναστρέψιμες επεμβάσεις και επαναπροσδιορίζεται ως κτίριο διοίκησης, ενώ ένα νέο, καθαρό πρισματικό volume με λευκό κέλυφος και θερμές εσοχές το πλαισιώνει, σε διάλογο μαζί του ως προς την κλίμακα, τη χρωματική παλέτα και την υλικότητα. Ανάμεσά τους διαμορφώνεται μια ενιαία πλατεία με βοτσαλωτό δάπεδο, φύτευση και νερό, που λειτουργεί ως κοινός τόπος κίνησης, στάσης και συνάντησης για φοιτητές, κατοίκους και επισκέπτες. Οι βιοκλιματικές επιλογές – παθητικός ηλιασμός, φυσικός αερισμός, ηλιοπροστασία με περιστρεφόμενα διάτρητα πανέλα, αξιοποίηση της υφιστάμενης στέρνας και ενσωμάτωση φωτοβολταϊκών πανέλων στο δώμα του νέου κτιρίου – μειώνουν σημαντικά το ενεργειακό αποτύπωμα και βελτιώνουν τις συνθήκες άνεσης σε όλο το συγκρότημα.