Η πρόταση οργανώνεται σε τρεις πράξεις κατοίκησης γύρω από την έννοια του «κτιρίου-εδάφους». Στο ισόγειο, το κτίριο ανοίγεται ως συνέχεια του γραμμικού πάρκου, με πλατείες, υπαίθριο αμφιθέατρο, χώρους μελέτης και αναψυχής, συγκροτώντας ένα ζωντανό φίλτρο ανάμεσα στην πόλη και στις φοιτητικές εστίες. Στο ενδιάμεσο επίπεδο, οι φυτεμένες κεκλιμένες επιφάνειες και οι υπερυψωμένες πλατείες συγκροτούν ένα τοπίο καθημερινής κοινωνικότητας, όπου η διαδρομή προς τα δωμάτια γίνεται εμπειρία μετάβασης από το δημόσιο στο ημι-ιδιωτικό. Τέλος, ο αναρτημένος όγκος των δωματίων λειτουργεί ως ήσυχο καταφύγιο: τα δωμάτια οργανώνονται με καθαρή τυπολογία, ενιαίο χώρο μελέτης και ύπνου, βεράντες στραμμένες προς το πάρκο, εξασφαλίζοντας φωτισμό, αερισμό και μια προσωπική υπαίθρια προέκταση της φοιτητικής ζωής.